Tom heeft Niet Aangeboren Hersenletsel, sporten helpt hem

Speciaal voor mensen met Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) bieden we in samenwerking met ziekenhuis Tjongerschans verschillende beweegprogramma’s aan. Zo kan zwemmen, wandelen en fitnessen mensen met NAH helpen. 

‘Zondag 5 juli 2020. Ik had mijn tentamens afgerond en zin in mijn tweede jaar bedrijfskunde. Ik was met vrienden wat drinken in het café. Het was in coronatijd en niet druk. We hadden afgesproken om een hapje te gaan eten en ik moest nog even naar het toilet. Ik keek achterom om iemand wat te zeggen, zag het drempeltje niet en wat er daarna gebeurde weet ik niet meer…’, vertelt Tom Kuiper.

Tom komt ongelukkig ten val, hij raakt bewusteloos en in coma en ligt bijna drie weken op de intensive care in het UMCG. Uiteindelijk gaat hij naar Tjongerschans om vervolgens te revalideren in Beetsterzwaag. Al gauw mag hij naar huis om enkel nog poliklinisch te revalideren.

Hersentrauma en een infectie
Door de klap op zijn hoofd heeft Tom een hersentrauma opgelopen. ‘Vanwege de zwelling in mijn hersenen is de botlap (een stuk schedelbot) verwijderd. Na een maand is deze weer teruggeplaatst.’ Tom pakt zijn leven weer op. ‘Fysiek ging het best goed. Ik kon weer sporten, lekker volle bak. Maar op een keer was ik tijdens het sporten helemaal kapot. Ik werd naar huis gebracht, ging even rustig op de bank liggen. Maar ineens kon ik niet meer praten.’ Tom heeft een epileptisch insult. Een hele heftige. Snel naar het ziekenhuis. Eerst naar Tjongerschans, maar het is ernstig en dus door naar het UMCG. Het teruggeplaatste bot blijkt geïnfecteerd. Tom: ‘Dat is nog tot twee keer toe eruit gehaald, schoongemaakt en weer teruggeplaatst.’

Er volgt weer een revalidatietraject en na een poosje lijkt het er op dat Tom iets opknapt. ‘Het bloed was goed. De infectie die in het bot zat, leek weg.’ Hij gaat op voor een MRI en is samen met zijn ouders positief gestemd. Maar de infectie in het bot is niet in het bloed te zien en het blijkt dat het bot nog zwaar geïnfecteerd is. Foute boel dus en het stuk schedelbot gaat er definitief uit. Uiteindelijk heeft hij een nieuwe botlap via een 3D-printer gekregen.

Hoe gaat het nu?

Tom is inmiddels 25 jaar en zijn leven is compleet veranderd. In plaats van volop te genieten van zijn studentenleven is Tom nu teamondersteuner op de Duisterhoutschool in Heerenveen. Het traject hierheen was lastig. Het vinden van een werkervaringsplek is moeilijk, ook door de soms moeizame contacten met instanties. Na vrijwilligerswerk bij sc Heerenveen en bij een woonvorm voor mensen met beginnende dementie heeft hij nu een participatiebaan voor twaalf uur per week. Daarnaast bekijkt Tom hoe hij NAH bij jonge mensen onder de aandacht kan brengen en hoe hij een steun kan zijn voor andere jongeren met NAH. Want NAH komt helaas in alle leeftijden voor.

Sport, en met name voetbal, is zijn passie. Hij mag zelf helaas niet meer voetballen, maar geeft wel samen met de hoofdtrainer training aan een elftal van de Heerenveense Boys. Tom doet daarnaast zelf ook veel aan sport en beweging. ‘Ik padel, ga naar de sportschool voor kracht en/of cardiotraining en sinds deze zomer zit ik weer op de racefiets.  Sporten is voor mij heel belangrijk en als ik sport draag ik een helm. Voor de veiligheid, maar het geeft mij ook meer zelfvertrouwen. Het geeft mij positieve energie en ook cognitief merk ik dat het goed is om te blijven bewegen. Blijf bewegen, kijk naar wat je kan!’

Lees meer over sporten bij NAH

Fotografie: @Wiep.frl